Αυτό το παράδειγμα εικονοβιβλίου που ασχολείται με το θέμα της μεταναστευτικής κρίσης είναι λιγότερο ελπιδοφόρο από τους άλλα. Πράγματι, το βιβλίο μπορεί να διαβαστεί ως μνημόσυνο για τις ζωές που χάθηκαν στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τη Μεσόγειο. Η ιστορία ανοίγει με το ασταθές σώμα ενός άνδρα που βυθίζεται στα βάθη της σκοτεινής θάλασσας, πριν ανατραπεί για να δείξει στον αναγνώστη ποιες ήταν οι συνθήκες που οδήγησαν τον άνθρωπο στο θάνατό του. Η βία σε μια ανώνυμη χώρα οδηγεί μια κοινότητα ανθρώπων να δραπετεύσουν για τη ζωή τους καθώς η πόλη τους τυλίγεται στις φλόγες του πολέμου. Στρυμωγμένοι πάνω σε μια βάρκα, αναζητούν ασφαλές πέρασμα στη Μεσόγειο. Αυτό το εκπληκτικό, δύσκολο, οδυνηρό έργο είναι ένα υπόδειγμα του κειμενικού είδους χωρίς λέξεις. Δείχνει την ισχυρή δυνατότητα δημιουργίας νοημάτων από αυτό το είδος βιβλίου, καθώς οι αναγνώστες καλούνται να εξετάσουν εάν οι επιβάτες θα επιβιώσουν στο πέρασμά τους προς τη Μεσόγειο και αν οι επιβάτες φτάσουν στην ακτή, ποιο καταφύγιο θα βρουν εκεί. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδας της οπτικής αφήγησης θα ενθαρρύνει τους αναγνώστες να μιλήσουν για την ανείπωτη πραγματικότητα της μεταναστευτικής κρίσης. Με αυτόν τον τρόπο, η Μεσόγειος είναι ένα ισχυρό εργαλείο σε ομάδες που επιθυμούν να συζητήσουν σοβαρά ένα από τα πιο απαιτητικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ακτές της Ευρώπης.
