Αν και τα wimmelbooks είναι σπάνια στο σώμα, καθώς έχουν παιδαγωγικές προκλήσεις στο μέγεθος και τη λεπτομέρεια των εικόνων τους, έχει γίνει μια εξαίρεση για αυτά τα δύο καταπληκτικά ισπανικά βιβλία. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ενθάρρυνση συζήτησης για την αστική ζωή και τη ζωή στην ύπαιθρο και τον ρόλο των δύο περιβαλλόντων στη διαμόρφωση του ποιοι είμαστε σήμερα. Περιέχουν τις καλύτερες πτυχές του σύγχρονου wimmelbook: έναν εορτασμό της πολυμορφίας, μια ευρεία χρήση οπτικών σημάτων για την τόνωση του διαλόγου προς όλες τις κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένων των θεμάτων της ρύπανσης και της κοινωνικής και αστικής επάρκειας. Αυτά τα μεγάλα αλλά σύντομα βιβλία περιέχουν ακολουθίες πανοραμάτων που απεικονίζουν τις καθημερινές εμπειρίες της ζωής στην πόλη και την ύπαιθρο στην Ισπανία. Οι τελευταίες σελίδες κάθε βιβλίου μας μεταφέρουν μέσα σε ένα «τυπικό» αστικό σπίτι και ένα «τυπικό» εξοχικό σπίτι, για να μας αποκαλύψουν οικογένειες που τρώνε το δείπνο τους. Οι αναγνώστες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα βιβλία ως εφαλτήριο για να εξετάσουν τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να αναπαρασταθεί η ζωή τους σε ένα τέτοιο βιβλίο – ή, πράγματι, εάν η αναπαράσταση αυτή τους φαίνεται αυθεντική. Η δυνατότητα διαλόγου ανάμεσα στα δύο αυτά έργα ενισχύει την επίδρασή τους στον αναγνώστη.
