Αυτή η ιστορία πατέρα και γιου αφορά την απάθεια και τη χαμηλή διάθεση που προκαλείται από την υπερβολική εργασία και την απομόνωση. Ο πατέρας είναι δυστυχισμένος στη δουλειά, ενώ ο γιος του, ακόμα νέος, είναι αισιόδοξος για το σχολείο. Οι χαρούμενες διαθέσεις του γιου, γίνονται ολοένα και πιο καταπιεσμένες καθώς οι δυστυχισμένες εμπειρίες του στο σχολείο συνεχίζουν να επιδεινώνονται: για πολύ καιρό, δεν αγκαλιάζει τον πατέρα του όταν επιστρέφει από το σχολείο, και κάθε χαρακτήρας γίνεται όλο και πιο απομονωμένος στη δική του δυστυχία. Τα όμορφα εκφραστικά πρόσωπα πατέρα και γιου, απεικονίζουν το σκληρό μόχθο και κόπο στη δουλειά και στο σχολείο που επιλύονται στο τέλος της ταινίας, καθώς πατέρας και γιος επανασυνδέονται με τη φύση και τη μουσική για να επιστρέψουν σε μια κατάσταση ευτυχίας. Η ταινία είναι ένας σημαντικός τρόπος να εξεταστεί ο ρόλος της εργασίας και του σχολείου στη σύγχρονη ζωή, και δύναται να χρησιμεύσει ως καταλύτης για θέματα όπως η ενεργός συμμετοχή και πολιτότητα. Μια απλοϊκή ανάγνωση της ταινίας δείχνει ότι η εργασία και το σχολείο είναι βαρετά. Μια βαθύτερη ανάγνωση της ταινίας, υποδηλώνει ότι η εργασία και το σχολείο πρέπει να είναι καινοτόμα και να ικανοποιούν τις αναζητήσεις των πολιτών, ώστε να μπορούν να πάρουν θέση στην κοινωνία.
Κατεβάστε τις προτροπές συζήτησης για αυτή την ταινία (8-11).