[English translation below]
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ DIALLS 2019 – 2020
Ονομάζομαι Μαρία Πίττα και είμαι νηπιαγωγός στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο Λιοπετρίου. Φέτος είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω στο πρόγραμμα DIALLS. Το πρόγραμμα DIALLS αλλά και η όλη φιλοσοφία του αποτέλεσε πρόκληση αρχικά για μένα. Είναι ένα πολύ διαφορετικό πρόγραμμα από αυτά στα οποία συνήθως καλούμαστε να εμπλακούμε κατά τη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς και το υλικό (εικονοβιβλία και ταινίες μικρού μήκους) το οποίο θα χρησιμοποιούσαμε για την εκτέλεση των μαθημάτων, για εμένα αποτελεί ένα ενδιαφέρον, προκλητικό και δυναμικό μέσο διεξαγωγής των μαθημάτων.
Το σχολείο στο οποίο υπηρετώ υπάγεται σε ένα χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου με αρκετές ιδιαιτερότητες. Τα παιδιά της τάξης μου τα οποία είναι 17 εκ των οποίων οι 11 προδημοτικής ηλικίας παρουσιάζουν αρκετά θέματα στον προφορικό τους λόγο. Το γεγονός ότι η φωνή των μαθητών έχει κεντρικό ρόλο στις δραστηριότητες του ερευνητικού προγράμματος αυτό μου προκαλούσε μια σημαντική ανησυχία στην ανταπόκριση των παιδιών.
Αρχικά πιστεύω πρέπει να αναφερθεί πως αυτό το πρόγραμμα αλλά και η όλη εμπειρία από την αρχή μέχρι και το τέλος ήταν πολύτιμη εμπειρία, ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα εποικοδομητική για μένα και τα παιδιά. Τόσο οι στάσεις όσο και οι δεξιότητες που προωθά το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι χρήσιμες για τη ζωή κάθε ανθρώπου και πρέπει να καλλιεργούνται από πολύ μικρή ηλικία.
Οι εκπαιδεύτριες ήταν πολύ οργανωμένες και το υλικό που χρησιμοποίησαν πολύ καλό. Το πρόγραμμα ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου. Σίγουρα τα όσα αποκόμισα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα αποτελούν υλικό το οποίο θα με βοηθήσει στη δουλειά μου και στο μέλλον.
Το υλικό του προγράμματος είναι αρκετά δυναμικό τόσο για μας που το χρησιμοποιούμε για την διεξαγωγή του μαθήματος όσο και για τα παιδιά. Τόσο τα εικονοβιβλία με το λεκτικό και το οπτικό κείμενο να συνεργάζονται και να αλληλεπιδρούν, αποτελούν ένα ισχυρό διδακτικό εργαλείο για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος αλλά και γλωσσικών γενικά στόχων. Επίσης αποτελούν σημαντικό ερέθισμα για την παραγωγή προφορικού λόγου.Το πρόγραμμα μου άρεσε πολύ γιατί ήταν πολύ καλά δομημένο. Παρόλα αυτά υπήρχε η ευχέρεια συνδυασμού και χρήσης του, ανάλογα με το δυναμικό της τάξης μου.
Το υλικό που μας δόθηκε ήταν πολύ ωραίο εκπαιδευτικά, αξιόλογο και χρήσιμο για την δουλειά μας και για τις επόμενες σχολικές χρονιές. Παρόλο που στην αρχή φοβήθηκα πως δεν θα ανταποκρινόταν στους μαθητές μου η όλη μεθοδολογία του προγράμματος, διαψεύσθηκα χαρμόσυνα.
Οι μαθητές μου από την αρχή έδειξαν ενδιαφέρον και ενθουσιασμό στην όλη μεθοδολογία του προγράμματος και κυρίως στο γεγονός του ότι θα υπήρχε συνεργασία μας με άλλα παιδιά της ηλικίας τους από άλλο σχολείο της Κύπρου, αλλά το ωραίο ήταν ο ενθουσιασμός που επέδειξαν όταν τους ειπώθηκε η αλληλεπίδραση που θα είχε η τάξη μας με άλλα παιδιά από άλλες χώρες. Ανταποκρίνονταν επίσης πολύ θετικά στο κομμάτι της εκτέλεσης των πολιτισμικών έργων (έργα τέχνης που αντλούσαν έμπνευση από τη θεματική του κάθε μαθήματος)με πολύ καλά πιστεύω αποτελέσματα.
Τα παιδιά έδειξαν να ενθουσιάζονται στα μαθήματα λίγο πιο πολύ όταν χρησιμοποιούσαμε τις ταινίες μικρού μήκους, όχι γιατί η δυναμική του εικονοβιβλίου δεν ήταν ισάξια αλλά ίσως για το γεγονός ότι δεν είχαμε την ευχέρεια να έχουμε περισσότερα από ένα βιβλίο στο μάθημα κι αυτό κάποιες φορές δυσκόλευε τη διεξαγωγή και την προσοχή των παιδιών.
Από τα πρώτα κιόλας μαθήματα τα παιδιά ανταποκρίθηκαν πολύ θετικά. Ωστόσο, φάνηκαν οι δυσκολίες που είχαν αρχικά τα παιδιά ιδιαίτερα στο κομμάτι της συνεργασίας και της αποδοχής των άλλων παιδιών αλλά και του διαλόγου και της επιχειρηματολογίας. Επίσης δυσκολεύτηκαν στο κομμάτι της ευαισθητοποίησης τους προς τα άλλα παιδιά. Από τα αρχικά μαθήματα φάνηκε πολύ ο εγωκεντρικός τους χαρακτήρας, με το εγώ να υπερισχύει της συλλογικότητας. Όταν ξεκινήσαμε οι απόψεις τους και τα επιχειρήματα τους ήταν πολύ φτωχά και εγωκεντρικά. Δεν σκέφτονταν σχεδόν καθόλου συλλογικά αλλά ούτε έδειχναν να ακούνε τα άλλα παιδιά με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ούτε ο απαιτούμενος σεβασμός προς τους άλλους. Αυτά τα χαρακτηριστικά φαίνεται να άλλαξαν μέχρι και τη διεξαγωγή των 8 πρώτων μαθημάτων του προγράμματος. Τα παιδιά γενικά στην καθημερινότητα του σχολείου έδειξαν να συμβιώνουν πολύ πιο αρμονικά παρά στις αρχές. Ενισχύθηκε σημαντικά η συνεργασία μεταξύ τους, ο σεβασμός αλλά και ο συμβιβασμός. Αυτά τα χαρακτηριστικά βοήθησαν σημαντικά και το έργο το δικό μου.
Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων μας τη φετινή χρονιά τα παιδιά της τάξης μου είχαν και την ευκαιρία να εμπλακούν σε ακόμα ένα πρόγραμμα κοινωνικής ένταξης των παιδιών του ειδικού σχολείου που γειτνιάζει με το σχολείο μας. Στο πρόγραμμα αυτό είχαμε κάθε εβδομάδα από κοινού μάθημα μαζί τους στο χώρο το δικό τους ή το δικό μας. Αναφέρομαι στο συγκεκριμένο θέμα απλά για να επισημάνω το πόσο το πρόγραμμα DIALLS ήρθε να δέσει και σε αυτό το κομμάτι εμπλοκής μας. Μέσα από αυτό παρατήρησα αρκετές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά προσέγγιζαν τις αξίες και τις θεματικές που σχετίζονται με το πλαίσιο πολιτισμικής ανάλυσης που αναφέρεται στην έννοια του πολιτισμικού γραμματισμού. Η ενσυναίσθηση κι ο σεβασμός προς τη διαφορετικότητα από μια άλλη οπτική.
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι από τη φετινή χρονιά, εκείνο που θα κρατήσω σε σχέση με το πρόγραμμα είναι το πόσο σημαντικό είναι τα παιδιά να αναπτύξουν τέτοιες δεξιότητες και ικανότητες για διαπολιτισμικό διάλογο και κατανόηση της καθημερινότητας των συνανθρώπων μας. Δεξιότητες οι οποίες αν καταφέρουμε εμείς από το μικρότερο σκαλοπάτι της εκπαίδευσης να τις καλλιεργήσουμε σε κάποιο βαθμό, αυτές θα αποτελέσουν βασικά εφόδια για τα παιδιά στην υπόλοιπη ζωή τους.
Μαρία Πίττα
Nηπιαγωγός
Δημόσιο Νηπιαγωγείο Λιοπετρίου
ENGLISH TRANSLATION
DIALLS PROGRAMME 2019-2020
My name is Maria Pitta and I am a kindergarten teacher at Liopetri Kindergarten, a public school in Cyprus. This year I had the opportunity to participate in the DIALLS programme. At first, the DIALLS programme and its whole philosophy was a challenge for me. It is very different from the ones we are usually invited to get involved in during a school year, and the material (picturebooks and short films) that we use for the lessons is, for me, an interesting, challenging and dynamic way to conduct classes.
The school I serve in belongs to a village in the Famagusta district with a number of particularities. The 17 children in my class, 11 of whom are of pre-primary age, have several issues in their oral speech. The fact that oral expression plays a central role in the activities of this research programme had me significantly concerned about the way children would respond.
First of all, I think it should be mentioned that this programme and the whole experience from the beginning to the end was valuable, interesting, and very constructive for me and the children. Both the attitudes and the skills that this programme promotes are useful in the life of every human being and must be cultivated from a very young age.
The trainers were very organized and the material they used was very good. The programme met my expectations. What I have gained from this programme will certainly have additional value in my work in the future.
The material used in this programme is dynamic, for teachers and children alike. The visual texts work together and interact, and are a powerful teaching tool for achieving the objectives of the programme as well as language learning objectives more broadly, since they work as an important stimulus for the production of oral speech.
Another reason I really liked the programme was because it was very well structured. However, there was also flexibility to adapt the activities depending on my class’ potential.
The material given to us was remarkably strong pedagogically and useful in our work not only for the current academic year but for the school years to come too. Although at first I was afraid that the whole methodology of the programme would not suit my students, I was happily proven wrong.
From the beginning, my students showed interest and enthusiasm in the methodology of the programme and especially in the fact that there would be cooperation with other children of their age from another school in Cyprus. An even nicer aspect to note was the enthusiasm they showed when they were told of the interaction that our class would have with other children from other countries. They also responded very positively to the creation of cultural artefacts (artworks inspired by the theme of each lesson, such as the ones pictured in this post) with very good results.
The kids seemed to get quite excited about the lessons when we used the short films, not because picturebooks weren’t as captivating but maybe because we didn’t have the ability to have more than one book in the classroom and that sometimes made it difficult to facilitate and capture children’s attention.
From the very first lessons, children responded very positively. However, the difficulties that children initially had, especially in the area of cooperation and acceptance of other children, as well as dialogue and argumentation, were evident. They also found it difficult to have awareness of other children. From the initial lessons, their egocentric character was very evident, with the self overpowering their sense of the collective. When we started, their views and arguments were very poor and egocentric. They hardly thought collectively, nor did they seem to listen to the other children, so there was little respect for others. These features seem to have changed over the course of the first 8 courses of the programme. Children in general in everyday school life seemed to operate much more harmoniously than in the beginning. The cooperation between them, the respect and the ability to compromise were significantly strengthened. These features also helped my work to an important extent.
As part of our activities this year, the children in my class also had the opportunity to get involved in another social inclusion programme with the children of the Special School that is adjacent to our school. In this programme we had a lesson every week with them in their space or ours. I am referring to this issue simply to point out how much the DIALLS programme came to fit perfectly with this part of our engagement as well.
Throughout this, I noticed several changes in the way children approached values and themes related to the concept of cultural literacy, particularly empathy and respect for diversity and different perspectives.
Overall, what I will take away from DIALLS this year is how important it is for children to develop such skills and abilities for intercultural dialogue and for understanding the daily lives of our fellow human beings. If we manage to encourage these skills to some extent from the earliest stage of education, they will be basic resources for children for the rest of their lives.
Maria Pitta
Kindergarten teacher
Liopetri Public Kindergarten